Przygotowując się do opracowania identyfikacji wizualnej marki, można spotkać się między innymi z terminem księgi znaku. Czym właściwie jest taki dokument, co zawiera i dlaczego warto z niego korzystać?
Przygotowując się do opracowania identyfikacji wizualnej marki, można spotkać się między innymi z terminem księgi znaku. Czym właściwie jest taki dokument, co zawiera i dlaczego warto z niego korzystać?
Księga znaku – nazywana także księgą identyfikacji wizualnej lub brandbookiem – jest zazwyczaj definiowana jako dokument, który zawiera wytyczne dotyczące wykorzystania logotypu marki w treściach marketingowych. Jest to zatem w pewnym sensie „instrukcja obsługi” logo.
Warto jednak zaznaczyć, że zakres księgi znaku jest przeważnie znacznie szerszy. To kompletny zbiór zasad na temat identyfikacji wizualnej, który obejmuje zalecenia w zakresie typografii, kolorystyki, tonu przekazu i wiele więcej, a także informacje o znaczeniu i pochodzeniu projektów poszczególnych elementów.
Księga znaku może być przygotowana w formie cyfrowej lub fizycznej – wybór pod tym względem przeważnie zależy od kanałów komunikacji wykorzystywanych przez markę.
Co więcej, jest to dokument przeznaczony do wykorzystania zarówno przez wewnętrzny dział marketingowy, jak i zewnętrznych partnerów pracujących nad zleceniami dla danej firmy. Warto zatem pamiętać, by zawartość była przejrzysta, czytelna i w pełni zrozumiała nawet dla osób, które nie mają na co dzień styczności z marką.
Zanim przejdziemy do określenia konkretnych elementów zawartych w księdze znaku, warto skupić się nad jej rolą w kontekście identyfikacji wizualnej. Dlaczego jest to tak istotny dokument? To przede wszystkim źródło informacji o głównych wartościach i zasadach marki, a także idealny sposób, by zadbać o spójność w różnych materiałach marketingowych – nawet tych opracowywanych przez zewnętrzne podmioty.
Warto także wspomnieć, że sam proces tworzenia księgi znaku pomaga uporządkować informacje o identyfikacji wizualnej i zidentyfikować obszary, które wymagają pracy. Dzięki temu można także liczyć na inspirację i kreatywne pomysły już na tym etapie. Podsumowując, przygotowanie księgi znaku zapewnia kilka kluczowych korzyści:
systematyzacja informacji o marce w ramach jednego dokumentu;
zapewnienie pracownikom i partnerom informacji o celach, znaczeniu i misji marki;
wsparcie w budowaniu reputacji marki;
uściślenie wykorzystania elementów identyfikacji wizualnej;
zwiększenie efektywności działań marketingowych.
Mimo że 85% firm ma własną księgę znaku, zaledwie 30% stosuje zawarte w niej wytyczne w stały i konsekwentny sposób. (Źródło: Marq/Lucidpress)
Oprócz wyróżnienia konkretnych elementów opisanych w księdze znaku dokument ten można podzielić także na trzy odrębne obszary: część opisującą zamysł marki, część zawierającą projekty graficzne i informacje o komunikacji oraz część dotyczącą kwestii prawnych.
W pierwszej z nich powinny znaleźć się odpowiedzi na kluczowe pytania na temat marki: czym właściwie jest, jaka jest misja firmy, do kogo kierowana jest komunikacja i w jaki sposób jest prowadzona. Druga jest najbardziej obszernym i często najważniejszym elementem księgi znaku. To właśnie w niej zawierają się wytyczne na temat projektu i wykorzystania logo, typografii, kolorystyki i pozostałych komponentów identyfikacji wizualnej. Na koniec nie może zabraknąć także opisu wszelkich praw firmy oraz autorów do poszczególnych elementów, takich jak znaki towarowe czy projekty.
Zależnie od firmy i prowadzonej przez nią działań marketingowych zawartość księgi znaku może nieco się różnić. Liczy się także rodzaj wykonywanej działalności – przykładowo, jeśli dane przedsiębiorstwo stawia na przyjmowanie klientów z biura, częścią identyfikacji wizualnej często będą między innymi stroje pracowników. Osobne wytyczne przygotowuje się również na przykład dla samochodów firmowych. Przeważnie jednak kluczowym komponentem jest logo i związane z nim wytyczne – oto kilka typowych elementów zawartych w księdze znaku:
Historia marki i filozofia znaku – przy projektowaniu identyfikacji wizualnej warto zadbać o to, by pomysły nie brały się „znikąd”. Księga znaku powinna zatem zawierać opis pochodzenia logo, wykorzystane inspiracje i znaczenie poszczególnych elementów. Warto zaznaczyć, że jest to niezbędny element dla zarejestrowania znaku oraz praw autorskich.
Znak lub logo w podstawowej wersji – to najważniejszy element identyfikacji wizualnej, do którego niemal zawsze nawiązują także pozostałe komponenty. Choć w kwestii samego projektu logo można liczyć na pewną dowolność i kreatywność, należy pamiętać o kilku istotnych kwestiach:
logo może mieć różne formy – na przykład sam logotyp (znak oparty wyłącznie na tekście) czy połączenie logotypu z elementem graficznym (tzw. sygnet);
znak powinien być przedstawiony w kontrze, czyli na tle jasnym i ciemnym;
należy przygotować logo w orientacji poziomej i pionowej.
Alternatywne wersje znaku – mowa o wariantach wykorzystujących poszczególne komponenty głównej wersji logo, jak również o projektach przygotowanych w innej kolorystyce czy formacie. Dzięki przygotowaniu m.in. monochromatycznej wersji znaku można mieć pewność, że identyfikacja wizualna będzie spójna bez względu na rodzaj kanału komunikacji.
Szczegółowe wytyczne dotyczące projektu i konstrukcji logo – to kolejny komponent, który ma kluczowe znaczenie dla rejestracji znaku.
Typografia – czcionki zastosowane zarówno w logo, jak i w treściach marketingowych.
Kolorystyka – księga znaku powinna zawierać zarówno informacje o kolorystyce logo, jak i wytyczne dotyczące ogólnego wykorzystania kolorów przez firmę w materiałach marketingowych. Barwy powinny być spójne pomiędzy różnymi elementami identyfikacji wizualnej, by móc skutecznie budować wizerunek firmy.
Niedopuszczalne modyfikacje – na sam koniec, oprócz opisania, jak powinno wyglądać logo, konieczne jest także wskazanie, jak nie powinno wyglądać. Informacje w tej sekcji mogą dotyczyć m.in. zmiany rozmiarów, kolorów czy proporcji znaku. Warto zadbać także o stosowne przykłady modyfikacji, które nie mogą zostać zastosowane w kontekście logo marki.
Dodaj komentarz